Επειδή μπέργκερ είχαμε και στο χωριό μου, κυριολεκτικά μιλάω… είναι περίπου σαν να λέμε πως είμαι παιδί του μπέργκερ, είπα να καταπιαστώ με το τόσο γνώριμο είδος! Αλλά ακόμη κι ένα μπέργκερ θέλει το τουίστ του, ένα μικρό πείραγμα, κάτι κάτι!!! Τα είπαμε έτσι δεν είναι; Ανοίγει και ο καιρός, να μαζευτούμε, να περάσουμε όμορφα, αυτές τις ηλιόλουστες μέρες με τις κουβέντες να κρατάνε με τις ώρες, να τρώμε και να πίνουμε παρέα!

Το κρέας όμως δεν το αγαπώ ιδιαιτέρως, ασε που σούπερ νόστιμα μπέργκερ τρώμε συχνα πυκνά ( όσοι ζούμε στην Αθήνα τουλάχιστον) στο αγαπημένο μου Colibri στο Παγκράτι, να τα λέμε αυτά!!!! Θα σκαρώσω ένα μπεργκερ με φρέσκο σολομό που του έχω και αδυναμία, θα βάλω και παντζάρι για χρώμα και γλύκα… θέλω και λίγη Ασία μέσα, να «σπάσει» την Αμερικανιά, λίγο wasabi & baby corn, καυτερό και γλυκό μαζί!!! Ε, μιας και το γύρισα στο fusion να σας πω πως σπάνια μου αρέσουν τα ψωμάκια που χρησιμοποιούν στα μπεργκερ, οπότε πάει κι αυτό, το αλλάζω με στρόγγυλη μικρή πίτα, ναι αυτή για τα σουβλάκια, γιατί; Γιατί μπορώ και γιατί του πάει πολύ, δοκιμάστε το…

Έχει τη δουλειά του αυτό το μπέργκερ αλλά αξίζει, αξίζει και πολύ μάλιστα!

αποφάσισα δε, να το σερβίρω με τσιπς γαρίδας και ντιπάκι με sweet & chilli sauce…πιο foodporn δεν γίνεται!!! απολαυστικό…

Salmon Burger

για 4 άτομα

υλικά

600 γρ. φιλέτο σολομού βρασμένο για 10 λεπτά

3 πατάτες βραστές

3 κουτ. ψιλοκομμένο μαϊντανό

αλάτι & φρεσκοτριμμένο πιπέρι

½ κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις

2 χοντροκομμένες φέτες ξερό ψωμί (μόνο ψίχα)

2 αυγά χτυπημένα ελαφρώς

4 φέτες παντζάρι ( βραστό)

100 γρ. baby corn

4 φύλλα μαρούλι σγουρό (καλά πλυμμένο)

80 γρ. μαγιονέζα

1 κ.γ. wasabi σκόνη ή 2 κ.γ. wasabi paste

8 στρόγγυλες μικρές πίτες

1 πακέτο τσιπς γαρίδας

sweet & chilli dipping sauce

για να φτιάξετε το μπεργκερ του σολομού

καθαρίζετε και βράζετε τις πατάτες για 30 λεπτά, σουρώνετε και τις λιώνετε σε μορφή πουρέ με ένα πηρούνι. Βράζετε το φιλέτο του σολωμού σε μέτρια φωτιά για 10 λεπτά, το βγάζετε από τη κατσαρόλα, αφαιρείτε το δέρμα του σολομού και με ένα πηρούνι “μαδάτε” το σολομό σε μικρά κομμάτια. Ψιλοκόβετε τον μαϊντανό και ανακατεύετε τα τρία συστατικά σε ένα μπολ με αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Σε ένα μουλτι χτυπάτε το ψωμί ώστε να γίνει ψίχουλα. Πλάθετε τα “μπιφτέκια” του σολομού και ξεκινώντας από το αλεύρι, στη συνέχεια το αυγό και τέλος τα ψίχουλα, τα τοποθετείτε στο ταψί του φούρνου ( με λαδόκολλα) και ψήνετε για 20 λεπτά στους 200 C ( προθερμασμένος φούρνος σε αέρα).

Σε ένα μικρό μπολ ανακατεύετε τη σκόνη wasabi με τη μαγιονέζα & δοκιμάζετε, εάν θέλετε πιο έντομη τη καυτερή γεύση του wasabi μπορείτε να προσθέσετε κι άλλο. Στη συνέχεια ξεκινάει η “συναρμολόγηση” του μπεργκερ:

Πίτα, εαν θέλετε τις ψήνετε λίγο στο γκριλ, μαρούλι, wasabi μαγιονέζα, φέτα παντζαριού, μερικά baby corn, το μπιφτέκι σολομού και τέλος πίτα!

Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα δάσος, παρέα με ξωτικά και κάτω από το ολόγιομο φεγγάρι…fairyland! Πρωταγωνιστές δε, τέσσερις νέοι Αθηναίοι. Στο δικό μου όνειρο θερινής νυκτός, υιοθέτησα τον ρόλο της Ερμίας, της κόρης που αρνείται να συμβιβαστεί…είστε ευπρόσδεκτοι να πάρετε κι εσείς τον ρόλο σας στο ονειρικό αυτό παραμύθι του Σαίξπηρ, και σε περίπτωση που αναρωτιέστε, το ρόλο της ασυμβίβαστης Ερμίας τον μοιράζομαι με μεγάλη μου χαρά!!!
Αλήθεια, πως μου ήρθε εμένα αυτό;;;
Πίσω όμως στην πραγματικότητα, όταν γράφηκε τούτο δω το κείμενο στα τέλη του Απρίλη, η διάγνωση ήταν «Εαρινή Κόπωση». Ωραία, σκέφτηκα, κι εγώ ήδη ονειρεύομαι καλοκαιρινές νύχτες, γεμάτα φεγγάρια, δροσερά καταφύγια…
Η εαρινή κόπωση είναι κάτι σαν σύνδρομο, οι επιστήμονες δεν έχουν καταλήξει για τους ακριβείς λόγους ύπαρξης της, ο συνεχής πονοκέφαλος ωστόσο ήταν η απόδειξη της δικής μου υπαρκτής εαρινής κόπωσης!
Ορισμένες τροφές βοηθούν, λέει, να την καταπολεμήσεις. Μερικές από αυτές τις τροφές είναι τα φρούτα, τα λαχανικά, οι ξηροί καρποί…κυρίως ωμά, μη επεξεργασμένα τρόφιμα. Χμμ κάτι θα μπορούσα να κάνω για την κατάσταση μου τελικά, ε και ναι, λίγο θα αυτοσχεδιάσω καλοκαιρινής διάθεσης γάρ…
Το πρωί που έχω όλη τη καλή διάθεση να ‘καταπολεμήσω’ την εαρινή μου κόπωση, θα δώσω στον οργανισμό μου όλες τις σωστές τροφές, τα στοιχεία, τις βιταμίνες για να στυλωθεί…

My first
Ωμά καρότα, πράσινο μήλο, ένα σέλερυ, ψιλοκομμένο φρέσκο τζίντζερ, χυμός από μερικά πορτοκάλια, όλα στο μπλέντερ, πραγματικό μπουστάρισμα!!!

My next
Βαθύ χρώμα- χάρμα οφθαλμών, απλό, θρεπτικό και αρκετά ξινό για να το θυμάσαι… παντζάρι και ανανάς ποιος θα το πίστευε;;;

στη συνέχεια της ημέρας, ομολογώ, η διάθεση μου αλλάζει, γίνεται κάπως ασυμβίβαστη, σαν την Ερμία, και αποκτάει έναν δικό της χαρακτήρα, αγγλιστί it has a mind of its own!!!
κι επειδή, κάπως, μου έμεινε αυτή η πληροφορία για την καταλληλότητα των ξηρών καρπών, αλλά σκέτοι δεν πάνε, σκέφτομαι…μήπως να σκαρώσω ένα μιλκσέικ με καραμελωμένα αμύγδαλα; μήπως να βάλω και λίγη μαύρη σοκολάτα για ενέργεια και ας πούμε λίγο μαύρο ρούμι ή μπέρμπον;;; σαν να πήρε να βραδιάζει…

My everything

Oh spring fatigue I’m so over you!!!

My First Smoothie
για 1-2 ποτήρια

3 καρότα
1 πράσινο μήλο
3 μικρά πορτοκάλια
1 σέλερυ στικ
1 εκ. ρίζα τζίντζερ

My Next Smoothie

3 παντζάρια βρασμένα
200 γρ. ανανά
80 ml χυμό ανανά

*στο μπλέντερ, σερβίρω με πάγο

My Everything The Milkshake
για 1-2 ποτήρια

για τη σως σοκολάτα
150 γρ. κουβερτούρα
150 γρ. κρέμα γάλακτος
30 γρ. βούτυρο
2 κουταλιές σπασμένα αμύγδαλα
400 γρ. παγωτό βανίλια
200 γρ. γάλα
1-2 μεζούρες μαύρο ρούμι ή μπέρμπον

για τη σαντιγί
150 γρ. κρέμα γάλακτος
1 κουταλιά

Για να φτιάξετε τη σως σοκολάτα, λιώνετε όλα τα υλικά σε χαμηλή φωτιά σε μπεν μαρί ανακατεύοντας κατά διαστήματα, αφήνετε τη σως να κρυώσει. Με ένα σύρμα ζαχαροπλαστικής ανακατεύετε το παγωτό βανίλια με το γάλα και τέλος το ρούμι, με αυτόν τον τρόπο το μιλκσέικ θα είναι αρκετά κρεμμώδες! Σε ένα παγωμένο μεταλλικό μπολ χτυπάτε την κρέμα γάλακτος με την άχνη σε σαντιγί.
Περιχύνετε το ποτήρι με τη σως σοκολάτας και μια κουταλιά από τα αμύγδαλα. Αδειάζετε στο ποτήρι το μείγμα του παγωτού και τέλος βάζετε τη σαντιγί κι ό,τι σας κάνει κέφι στο τέλος!!!

Nights in Gin Tonic, από την θεωρία στην πράξη

Λοιπόν έχουμε και λέμε: φυσιολογία της γεύσης, γευστικοί κάλυκες κτλ κτλ
Στην ανθρώπινη γλώσσα υπάρχουν αυτά τα μικροσκοπικά αισθητήρια όργανα που αναγνωρίζουν τις 5 βασικές γεύσεις ( πικρή, αλμυρή, ξινή, γλυκιά και ουμάμι* αυτό θα το πιάσουμε άλλη φορά, είναι θέμα από μόνο του!!!)

Η βιβλιογραφία αναφέρει ότι η πικρή γεύση αναγνωρίζεται από τον άνθρωπο ως δυσάρεστη ή ενοχλητική… σ’ αυτό το σημείο ξεκινάει το δικό μου πρόβλημα, σ’ αυτή τη συγκεκριμένη γραμμή σταματάω την ανάγνωση… γιατί πολύ απλά μετά τα όξινα, τα πικρά είναι τα αγαπημένα μου.-  ξέρω, η εξαίρεση επιβεβαιώνει τον κανόνα, κλισέ αλλά πραγματικότητα!

Αυτή λοιπόν, η ιδιαιτερότητα στους γευστικούς μου κάλυκες, καταλήγω, είναι που κάνει την γεύση του τζιν τόνικ, εάν και πικρή, τόσο ευχάριστη σε εμένα!!! Φυσικά, η αφορμή για να γράψω αυτά που γράφω δεν είναι οι γευστικοί μου αισθητήρες αλλά οι περυσινές καλοκαιρινές βραδιές που πέρασα με αγαπημένους φίλους και πολλά, μα πάρα πολλά τζιν τόνικ, αποκλειστικά και μόνο τζιν τόνικ. Οπότε αναρωτήθηκα, για ποιους λόγους αγαπάω τόσο πολύ αυτή τη πικρή γεύση… και μετά διάβασα και googlara και σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας κάποια ενδιαφέροντα ευρήματα περί τόνικ & τζιν!!!

Ας αρχίσω με το τόνικ, για το οποίο πολύ κουβέντα έγινε φέτος το καλοκαίρι. Εάν σκεφτεί κανείς ότι η αρχική του χρήση ήταν από άγγλους στρατιώτες στην Ινδία για την καταπολέμηση της ελονοσίας, τότε δεν τα πήγε κι άσχημα στην πορεία!!! Α και να μην ξεχάσω να σας πω ότι η πικρή γεύση του τόνικ οφείλεται στην κινίνη!!! Όσο μεγαλύτερη περιεκτικότητα τόσο περισσότερη πίκρα, τόσο περισσότερο μου αρέσει!!! Για το diet tonic water δεν θα σας πω πολλά γιατί πολύ απλά ντρέπομαι… σας ενημερώνω ωστόσο ότι υπάρχει και μπορείτε να το αγοράσετε, η ευθύνη του αποτελέσματος είναι δικιά σας.

Τώρα ας μιλήσουμε σοβαρά, GIN, το όνομα του οποίου προκύπτει από το juniper, ή κέδρος στην γλώσσα μας, το βασικό του συστατικό. Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες Gin και μπλα μπλα μπλα…

Ευχαριστώ, από καρδιας, τους Ιταλούς μοναχούς του 11 αιώνα για την πρώτη απόπειρα, ever, να φτιάξουν τζιν καθώς και τον Ολλανδό γιατρό Franciscus Sylvius για την τελειοποίηση του τoν 17 αιώνα, Respect!

Τζιν τόνικ λοιπόν:

Παγάκια, μια μεζούρα τζιν ( περί ορέξεως ουδείς λόγος), μια φέτα λάιμ & λίγο χυμό λάιμ ( στο συγκεκριμένο τζιν, της φωτογραφίας, ενδείκνυται το αγγούρι και όχι το λάιμ!!!) και τέλος Indian Tonic Water, όσο πιο πικρό τόσο το καλύτερο! Οι αναλογίες τζιν και τόνικ είναι συνήθως 1 προς 1 ή 1 προς 2, το αφήνω σε εσάς!!!

Oh enjoy!!!

υ.γ.1 για τους υπολογισμούς που κάναμε με την Ι. για την κατανάλωση των τζιν τόνικ πέρυσι το καλοκαίρι, δεν θα σας γράψω… άλλωστε τα εν οίκω μη εν δήμω!

υ.γ.2 επίσης να μην ξεχάσω: Don’t drink and drive!!!

υ.γ.3 το τζιν αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και για ένα ορεκτικό… ακολουθεί

Ταρτάρ Σολομού μαριναρισμένο σε τζιν & λάιμ

Για 4 άτομα

για να φτιάξετε το ταρτάρ θα χρειαστείτε τα εξής υλικά

1 φιλέτο φρέσκου σολομού 500 γραμμαρίων

χυμό από 2 lime ή λεμόνια

1,5 μεζούρα τζιν ( όχι ιδιαίτερα ξηρό)

2 κουταλιές φρέσκο κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο

2 κουταλιές  σχοινόπρασο ψιλοκομμένο

3 κουταλιές ελαιόλαδο

1 μικρό αγγουράκι ψιλοκομμένο-καρέ

1 κ.γ. κέδρος σπασμένος στο γουδί

αλάτι

*φρεσκοτριμμένο πιπέρι, προεραιτικό!

Αφαιρείτε το δέρμα από το φιλέτο σολομού.

Κόβετε το φιλέτο του σολομού σε πολύ μικρά κομμάτια και τα τοποθετείτε σε ένα μεγάλο μπολ.

Σε ένα μπολ προσθέτετε στο μπολ τον χυμό lime, το ελαιόλαδο, το τζιν, το σχοινόπρασο,  τον κέδρο, αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι και ανακατεύετε.

Αδειάζετε τη μαρινάδα στο μπολ με τον σολομό και αφήνετε το μείγμα να μαριναριστεί, σκεπασμένο στο ψυγείο, για 20 λεπτά,  προσθέτετε το αγγουράκι και το φρέσκο κρεμμυδάκι και ανακατεύετε .

Για μια μερίδα γεμίζετε ένα μικρό γυάλινο μπολ με το μείγμα του σολομού και το σερβίρετε όπως είναι με μερικές φέτες φρέσκο ψωμί.

Εάν σας κάνει κέφι σερβίρετε το ταρτάρ σας  πάνω σε ένα μείγμα από φρέσκα μυρωδικά.

Oh enjoy!!!

Για μένα το να φτιάχνω τάρτες είναι ουσιαστικά μια παρόρμηση (όπου παρόρμηση= ενσυνείδητη ή υποσυνείδητη, έντονη και ισχυρή τάση που αισθάνεται κάποιος για την εκτέλεση συγκεκριμένης πράξης). Ενσυνείδητη τάση δεν θα την έλεγα, ισχυρή θα την χαρακτήριζα, σίγουρα ισχυρή και τώρα που το σκέφτομαι να τος ο φούρνος, πάλι ξεπροβάλει για να ψηθεί η τάρτα μου… παρόρμηση και εμμονή συνάμα, να τα κοιτάξω λίγο τα θεματάκια μου!!! Αλλά τα είπαμε, πρέπει να βρισκόμαστε, να πίνουμε ένα ποτήρι κρασί, δύο – τρία στην περίπτωση μας, να το συνοδεύουμε και  με κάτι κάτι, απλό αλλά νόστιμο. Ας πούμε μια τάρτα και μια σαλάτα, μαζί τους κι ένα ωραίο, γευστικό και με χαρακτήρα, τυρί… τόσο απλό, ίσα ίσα για να βρεθούμε, μια ωραία αφορμή μας δίνει η τάρτα λοιπόν! Συνήθως δεν χρησιμοποιώ σφολιάτα, αλλά αυτή η βουτυράτη γεύση της με κερδίζει μερικές φορές, να πω πως δεν μου αρέσει;;;

Άλλη μεγάλη αδυναμία μου τα καραμελωμένα κρεμμύδια, μπορώ να τα φάω με το κουτάλι, από το τηγάνι, αλλά είμαι εγκρατής άνθρωπος εγώ (ψέμα μεγάλο) θα τα αφήσω στην άκρη για την τάρτα, είπαμε είναι για την τάρτα Άννα!!!

Επίσης το σοταρισμένο μπέικον, τόσο που να είναι λίγο τραγανό στο δάγκωμα, δεν μπορώ να πω πως δεν το απολαμβάνω… ε και την χαριστική βολή την δίνει το μπλε τυρί, αυτό με την πενικιλίνη! Καταλαβαίνω πως κάποιοι δεν το αγαπούν, είναι έντονη και ιδιαίτερη η γεύση του, είναι από τα τυριά που ή τα αγαπάς ή δεν τα πλησιάζεις! Ας βάλετε μια γραβιέρα στη θέση του, λίγο έντονη, πιπεράτη, ίσως και μια κεφαλογραβιέρα… καλό είναι να έχουμε εναλλακτικές, να είμαστε κάπως ευέλικτοι!

Επίσης, θα σας πρότεινα μια πράσινη σαλάτα , με ένα γλυκόπικρο ντρεσινγκ. Εαν το αγαπάτε πολύ, συνοδεύσατε με το μπλε τυρί ή την γραβιέρα, για τους εναλλακτικούς αυτό. Για κρασί κατευθυνθείτε σε κόκκινο, με σώμα και αρωματικό, άλλωστε το κόκκινο δεν έχει εποχή, ό,τι κι αν έχετε ακούσει, μύθος….

με κείνα και με τ’αλλα το στήσαμε το «ελαφρύ» μας δείπνο, ας το απολαύσουμε παρέα, ίσως να χορεύαμε κιόλας ξυπόλητοι;;; από παρόρμηση…

Τάρτα με Καραμελωμένα Κρεμμύδια & Μπέικον

για 3-4 άτομα

υλικά

1 φύλλο σφολίατας

2 μεγάλα κρεμμύδια κομμένα σε ροδέλες 13κ.

1 κουταλιά ελαιόλαδο

1 κουταλιά ξύδι βαλσάμικο

1 κουταλιά καστανή ζάχαρη

αλάτι πιπέρι

200 γρ. μπέικον κομμένο σε μικούς κύβους

180 γρ. μπλέ τυρί

*προθερμασμένος φούρνος, αέρα, 180 C

για να φτιάξεις τη σφολιάτα τρυπάς τη σφολιάτα με ένα πιρούνι και τη χαράσεις ελαφρώς περιμετρικά (αφήνοντας 1,5 εκ. ). Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνεις γι 2-3 λεπτά, σε μέτρια φωτιά, το ελαιόλαδο και σοτάρεις τα κρεμμύδια με λίγο αλάτι, για 10-12 λεπτά, “σβήνεις” με το βαλσάμικο και τη καστανή ζάχαρη, ανακατεύοντας με μια κουτάλα. Αφαιρείς τα κρεμμύδια από το σκεύος και σοτάρεις για 4-5 λεπτά το μπέικον ( για πιο τραγανό το αφήνεις ακόμη 3-4 λεπτά). Τοποθετείς το φύλλο της σφολιάτας σε αντικολλητικό χαρτί πάνω σε ένα ταψί ( δηλαδή δεν χρειάζεται ταρτιέρα!), απλώνεις τα καραμελωμένα κρεμμύδια, το μπέικον και τέλος το μπλε τυρί που έχεις σπάσει σε κομμάτια μικρά. Λίγο φρεσκοτριμμένο πιπέρι και στο φούρνο για 20 περίπου λεπτά. Η τάρτα είναι ωραία ζεστή και χλιαρή και κρύα και εαν μείνει… από το ψυγείο την επόμενη μέρα!

Έφτιαξα αυτά τα σοκολατάκια με μαύρη πικρή σοκολάτα, γιατί μου αρέσει το γλυκό να έχει πάντα μια επίγευση πικρού! Γιατί νομίζω πως  δοκιμάζοντας το πικρό εκτιμάς καλύτερα και το γλυκό. Δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα οι συγκρίσεις αλλά πως να το κάνουμε το παιχνίδι των γεύσεων στηρίζεται στις εναλλαγές ,από πικρό σε γλυκό, από γλυκό σε καυτερό και πάει λέγοντας!

Γι αυτό η γλυκόπικρη σοκολάτα, το πικραμύγδαλο, το εκρηκτικά καυτερό μπούκοβο και το αρωματικό μαύρο ρούμι συνδυάζονται, για να γευθείς σε ένα μόνο σοκολατάκι όλες αυτές τις εναλλαγές… αυτό που το βάζεις στο στόμα, κλείνεις τα μάτια και είναι σαν να βλέπεις πυροτεχνήματα μικρά στην αρχή και μεγάλα, φαντασμαγορικά στη συνέχεια… μετά θες κι άλλο γιατί πόσες φορές σου συμβαίνει αυτό το μοναδικό;

Χρησιμοποίησα το μπούκοβο και το ρούμι με αρκετή σύνεση ομολογώ, μια «αρετή» που δεν με είναι από τις κυρίαρχες του χαρακτήρα μου….παρακαλώ νιώστε ελεύθεροι να αυτοσχεδιάσετε στις ποσότητες & Let me know!!! Άλλωστε μερικοί το προτιμούν καυτό… περί ορέξεως  ουδείς λόγος!

Oh do enjoy!!!

Spicy Chocolate Truffles

υλικά

600 γρ. κουβερτούρα

180 ml  κρέμα γάλακτος

2 κ.γ. πικραμύγαλο (εκχύλισμα)

1,5  κουταλιά μπούκοβο

1 σφηνάκι μαύρο ρούμι

για να φτιάξετε τα τρουφάκια, λιώνετε σε χαμηλή φωτιά, για να μην καεί η σοκολάτα,  σε μπεν μαρί τη σοκολάτα με τη κρέμα γάλακτος, ανακατεύοντας τακτικά. Όταν η σοκολάτα έχει λιώσει και το μέιγμα γυαλίζει κατεβάζετε από τη φωτιά. Προσθέτετε τα υπόλοιπα υλικά και ανακατεύετε. Σε ένα ταψάκι 20 x 20 εκ. στρώνετε αντικολλητικό χαρτί και αδειάζετε το μείγμα της σοκολάτας. Τοποθετείτε για 3-4 ώρες στο ψυγείο. Κόβετε με ένα ίσιο μαχαίρι σε μικρά σοκολατάκια, βουτώντας το μαχαίρι πάντα σε ένα ποτήρι με νερό, για να μην κολλάει το μαχαίρι στη σοκολάτα. Η υφή είναι αρκετά μαλακή ακόμα κι όταν περάσου οι 3 ώρες στο ψυγείο.

*διατηρούνται για τουλάχιστον μια εβδομάδα στο ψυγείο.